بیست و سوم فروردین: هیچ کس قادر نیست به اندازه کسی که از تاریکی به روشنی رسیده شکرگزار باشد.
امروز برای خود برنامه ای دارم. داشتن برنامه مرا از اضطراب و سردرگمی رها می سازد. تا جایی که می دانم امروز روزی غیر عادی نیست. شاید نتوانم تمام کارهای امروزم را به پایان برسانم، اما می توانم حداقل قسمت کوچکی از آن را انجام داده و بقیه را به فردا موکول کنم. ممکن است هر روز با چیزهای پیش بینی نشده زیادی روبرو شوم. ممکن است بعضی به قدری دور از عقل و بعضی به قدری عاقلانه و لذت بخش باشد که ندانم چگونه از پس آنا برآیم. با این همه امروز هم مانند روزهای دیگر یک روز عادی و خاص است. امروز نیکوتین مصرف نمی کنم و احساس بسیار خوبی دارم. انگشتانم زرد و بدبو نیست. از جسم و روح و روانم مراقبت و خود را بابت خسارت هایی که با مصرف نیکوتین به خود زدم می بخشم. در گذشته نمی دانستم چگونه از توانایی های خود استفاده کنم اما امروز آزادم. جسمم به شیوه ای معجزه آسا خود را ترمیم و من با به کار گیری اصول برنامه روح و احساسات جریحه دار شده ام را درمان می کنم. از سلامت عقل بهره می گیرم و به کارهایی می پردازم که منطقی و درست است. شاید کمی سخت باشد اما ارزشش را دارد.
برای امروز، احساس خوبی خواهم داشت. از نیکوتین رها و آزادم زندگی را به تمام معنی زندگی کنم.
درباره این سایت